Met al het uitzoeken en inkopen voor de baby zou ik het haast vergeten, maar ik moet ook voor mijzelf nog dingen regelen. En niet zo maar iets, het is onwijs belangrijk. Mijn verlof.
Ik bevind mij in een onwijs luxe positie. Ik zeg altijd dat ik werk voor mijn gemoedstoestand. Financieel hebben we mijn baan niet nodig om rond te komen. Mijn werk is iets zodat ik sociale contacten heb en iets doe naast al mijn hobby’s.
Als sinds ik mij kan herinneren heb ik in mijn hoofd zitten dat ik voor mijn kinderen zou zorgen. Waarom weet ik niet. Het lijkt me onwijs leuk en een onwijze uitdaging. In het begin van onze relatie was dit ook iets wat we besproken hebben en waar mijn vrouw het mee eens was en nog steeds is.
Toen we in verwachting waren van Indigo kregen we overal om ons heen te horen dat we de opvang wel al snel moesten regelen in verband met de wachttijden. En blijkbaar is het gebruikelijk om je kind al met drie maanden naar de opvang te brengen.
Echter was het mij niet duidelijk waarom je dit moest doen. Ik heb verschillende onderzoeken gelezen maar ik kon er geen vinden die hier echt redenen voor gaven. Uiteindelijk kreeg ik wel een vermoeden waar die drie maanden vandaan kwam. De mensen die ons dit vertelden gaven namelijk ook aan dan weer te gaan werken. Het verlof was op.
Wij hebben besloten om onze kleine het eerste jaar thuis te houden. We hebben die mogelijkheid en daar willen we dan ook gebruik van maken.
Dat de vader het eerste jaar thuis blijft, lijkt nog steeds wel een aparte situatie. Ik hoor er wel steeds meer over maar ben hier ook specifiek naar opzoek. In mijn directe omgeving heb ik het nu gehoord van drie mannen die dit hebben gedaan. Twee hiervan zijn collega’s. Waar het nog uitzonderlijker is want toen zij dit deden waren de huidige verlof regels er nog niet. En ik heb het nu gehoord van één andere aanstaande vader die dit bij zijn eerste kindje heeft gedaan.
Tegenwoordig kan je als partner ook geboorte en ouderschapsverlof aanvragen. In totaal kan je 6 weken geboorte verlof krijgen en nog eens 26 weken ouderschapsverlof. Van die 26 weken zijn de eerste 9 weken verlof betaald. Dit verlof wordt geregeld door het UWV.
Op mijn werk zijn de regels zelfs nog soepeler.
Toen ik opzoek ging naar wat er mogelijk was heb ik ons personeelshandboek en de pagina van onze HR afdeling helemaal uit geplozen. Alles wat ze schreven over het onderwerp verlof heb ik nagelezen en gekeken of dit voor mij van toepassing was. Ik kwam er achter dat er best veel verlof mogelijk was. De grootste vraag was of ik dit allemaal in 1 keer zou mogen opnemen?
Ik ben onwijs blij met mijn werkgever. Toen ik het verzoek neerlegde bij mijn Teammanager, reageerde die enthousiast. Toegegeven, dat ik voor langere tijd weg zou gaan vond ze iets minder, maar dat ik bereid was te doen vond ze heel goed.
Zij heeft dit verder de organisatie in gespeeld en me geholpen om dit mogelijk te maken. Na een aantal e-mails heen en weer tussen HR en mij kreeg ik de bevestiging dat het ook echt mogelijk was.
Over een paar dagen heb ik een gesprek gepland om alles af te ronden en kijken hoe ik al dit verlof moet verwerken en aanvragen.
Natuurlijk duurde het niet lang of de hele organisatie hoorde dat ik er een tijdje tussenuit gaat. Sommige dingen verspreiden zich nou eenmaal snel.
Iedereen is enthousiast. De collega’s vinden het onwijs gaaf dat ik dit ga doen. Ook zij zijn enthousiast dat dit mogelijk. En al met al is mijn hele werk positief… Wacht is dat goed dat iedereen positief is als ik een jaar weg ga? Laat ik er maar vanuit gaan dat ze positief zijn over het feit dat ik een jaar voor mijn kind ga zorgen, niet dat ik weg ga.
Zoals ik al aangaf, ik bevind mij in een uitzonderlijke en luxe positie.
Ik heb ook andere vaders gesproken over dit verlof. En niet alle werkgevers en collega’s zijn zo enthousiast als de mijne. Ik heb verhalen gehoord waarin collega’s het anderen niet gunnen omdat ze het zelf ook niet hebben gehad. Werkgevers die moeilijk doen en proberen te onderhandelen met andere verlof soorten. Vaders die aangeven toch bang te zijn voor hun baan zijn omdat ze nog geen vast contract hebben en het verlof mogelijke verlenging in de weg zit.
Partners die moeilijke keuzes hebben moeten maken tussen hun werk en familie omdat het werk niet mee werkt.
Helaas is het feit dat de versoepelde verlof regels wettelijk zijn vast gelegd geen garantie zijn voor de uitvoering hierover. En je werk is toch je toekomst. Dat kan je niet zomaar op het spel zetten. En sommige werkgevers weten dit en durven het ook zo te spelen.
Voor de toekomst hoop ik dat dit soort verlof regelingen gewoon gaan worden. Vanzelfsprekend. Niet alleen dat de regels er zijn, maar ook dat er gebruik van wordt gemaakt en dat werkgevers hier over mee denken. Hoe kan en wil je het verlof gebruiken.
Ik raad ook iedere aanstaande ouder aan om de regels er op na te slaan. Ga door dat personeels handboek heen, lees het helemaal door en ga dan in gesprek met je manager en HR.
Als straks het verlof geregeld is wordt het tijd om de tas te pakken. Het is dan misschien geen vakantie, maar er moet een tas klaar staan. En in tegenstelling tot een vakantie kan ik dit niet uitstellen tot een dag voor het verlof.
Lees hier Vorige week terug: Aandacht, eten en liefde
Photo by Benjamin Child on Unsplash
