Een beetje een gekke titel zo op week 26, Ik wordt Papa, en nu?
Maar Het is wel een vraag die al een tijdje in mijn hoofd rond gaat. Wat staat er allemaal te gebeuren?
Tijdens de zwangerschap draait alles om de moeder en het kind. De vader? Daar is de aandacht toch anders voor.
Dat begrijp ik natuurlijk ook echt wel. Met mijn lijf veranderd er voor zover ik weet weinig. Ik draag het kind niet. Maar ik heb wel een partner die al die veranderingen door maakt. Ik ben bij haar wanneer er dingen veranderen. Wanneer ze ergens over twijfelt uit ze die twijfels. We praten over de dingen. En ik heb geen idee wat ik kan doen of kan zeggen om te helpen.
Als de kleine er straks is dan dan gaat er voor ons beide veel veranderen. Op dat gebied mis ik zeker informatie. En nu?
Bij ons is het plan dat na het verlof van mijn vrouw ik thuis ga blijven om voor de kleine te zorgen. Mijn hoofd maakt overuren met bedenken wat er allemaal bij komt kijken, ik heb geen idee waar ik in ga belanden en hoe ik alles moet aanpakken.
Natuurlijk hebben we gekeken voor zwangerschapscursussen. Mijn vrouw volgt een soort cursus Centering Pregnancy van de verloskundigen praktijk. Daar kan ik als het begint even mee komen om naar het hartje te luisteren maar daarna moet ik weer weg.
Er is 1 avond waar de mannen samenkomen en informatie krijgen en dan houdt het op.
Dan hebben we ook nog een cursus samen bevallen. We hebben voor deze cursus gekozen omdat de mannen mee gaan. De mannen worden ook betrokken bij de cursus wat erg fijn is. Toch ligt ook daar de aandacht meer op het bevallen.
Er wordt nog wel eens raar gekeken wanneer ik vraag of er ook cursussen voor papa’s zijn. Als ik dan uitleg dat ik thuis wil blijven en de zorg op me nemen dan snappen ze het. Er komt ook herkenning dat de cursussen ontbreken.
Een aantal keer heb ik al te horen gekregen dat er wel een cursus is, maar dan zou ik naar Amsterdam moeten. Dat zou in ieder geval een hele goede zijn. Maar ik voel er niet veel voor om daar dan steeds heen te moeten gaan.
En nu? Als oplossing ben ik een kleine bibliotheek aan het aanleggen met papa boeken. Ik heb er ondertussen 6. En ze kunnen haast niet meer van elkaar verschillen. Van de ervaringen van twee vaders die hun kinderen geadopteerd hebben, een journalist die schrijft over de hele zwangerschap en 100 dingen die je moet weten als je papa gaat worden.
Ook heb ik me aangesloten op een paar facebook groepen voor vaders. Maar daar lijkt niet heel veel te gebeuren. Bij een ben ik er zelfs meteen weer weg gedaan. Ik vond meer spam voor Instagram accounts van vrouwen dan tips over het vader zijn.
Ik vind het een gemis. Met liefde zou ik me goed willen voorbereiden op de komt van onze kleine. Op dit moment weet ik niet eens hoe je een baby vast houdt. Onze katten zijn denk ik geen goed voorbeeld.
En ja, er komt wel kraamzorg en die legt hopelijk ook veel uit. Maar dat is nog ver weg en onzeker.
Ik weet dat ik papa word. En nu… Misschien dat ik de pop van het buurmeisje maar eens leen. Dan kan ik oefenen met een luier omdoen en die kleine kleertjes aan trekken. En wie weet begin ik later zelf wel een keer een vader cursus in het zuiden.
Lees hier week 25 terug
Photo by Brett Jordan on Unsplash
