Elke dag lijkt wel hetzelfde te eindigen. Met een gigantische berg afwas. En mogelijk zou het in de vaatwasser mogen (Google zegt overwegend van wel), toch doe ik het met de hand. Heeft er mogelijk ook mee te maken dat mijn vrouw af en toe al vind dat de diepvries bakjes een wasmiddel smaak hebben. Waar heb ik het over? De flesjes voor de melk.

Onze kleine meid krijgt borstvoeding. Maar omdat mijn vrouw overdag op haar werk is geef ik dus afgekolfde melk met een fles. En dat brengt stiekem een hele hoop afwas met zich mee.
Naast de flesjes is er ook nog het kolfapparaat waarvan delen elke dag schoon gemaakt moeten worden.

Het voeden van een baby is sowieso best wel een bijzonder avontuur. Wanneer je baby melk uit de winkel haalt staat er netjes op de verpakking hoeveel je kleintje nodig heeft. Dat gaat dan op gewicht. Er staat hoeveel flesjes er op een dag nodig zijn, hoeveel je water je in het flesje doet en hoeveel poeder.
Dat is natuurlijk super handig. Hoewel? Bij mij vroeger werkte dat blijkbaar niet zo goed. Ik had continu honger en maakte mijn moeder blijkbaar helemaal gek. De enige oplossing was meer eten. Maar volgens de richtlijnen zou dat eigenlijk niet mogen.

Vanwege de borstvoeding hebben wij eigenlijk niets te maken met richtlijnen. Het is namelijk niet te meten hoeveel je kleine drinkt. Soms staat er dat je je kleintje dan voor en na het voeden moet wegen en dan heb je een idee, of dat echt duidelijkheid geeft? Op het consultatie bureau zeggen ze steeds, als ze goed groeit zal het wel goed zijn. Nou laten we daar dan maar van uit gaan.

Het is niet zo dat er helemaal niks gezegd wordt wanneer het over borstvoeding gaat. Zo zijn er namelijk twee manieren om voeding te geven. Deze manieren gelden voor zowel de flesjes als direct aan de borst voeden hoor.
Je kan voeden op verzoek of volgens een schema. Daar heb je het weer, dat schema. Zijn er echt baby’s die je meteen in dat schema kan krijgen? Het zal wel, anders zou het idee er niet zijn toch?
Het draait erom dat bij voeden op schema dat je op vaste tijden je kleine eten geeft, bij voeden op verzoek geef je eten wanneer je denkt dat de kleine daarom vraagt. Na vier maanden is het nog steeds gokken wat de huiltjes nou precies betekenen.

Dat voeden op verzoekt werkt best goed zolang mijn vrouw thuis is. Die heeft namelijk instant melk. Klaar zonder wachten.
Als ik alleen thuis ben, dan moet ik zorgen dat de flesjes klaar worden gemaakt. En dat is wel klaar terwijl u wacht, maar onze meid heeft, wanneer er sprake is van honger, niet veel geduld. En de hele buurt kan dat ondertussen denk ik wel bevestigen.
Daarnaast wist ik in het begin ook niet hoeveel ze nodig had. Want ja, die richtlijnen zijn er niet. Er wordt gezegd hoeveel ze ongeveer op een hele dag mag hebben. Maar niet in hoeveel voedingen dat moet.

Ik wilde dus niet te weinig melk doen, dan zou ik weer met een huilend kind zitten, maar ook niet te veel dan kan ik namelijk een deel weggooien. Dat is ook zonde. We hebben wel een voorraad alleen die is niet oneindig. De voorraad uit de vriezer heeft nog meer tijd nodig. Die moet ook nog ontdooien.
Gelukkig kan je reeds opgewarmde melk nog wel even laten staan. Ik heb alleen nog geen eenduidig antwoord gevonden over hoe lang je dat kan doen. Wij hebben aan de lactatiedeskundige gevraagd en die kwam met het meest nuttige antwoord: Proeven! Wanneer het niet goed smaakt is het waarschijnlijk niet goed meer.
Dat is dus ook wat ik heb gedaan. Het smaakt naar melk.

Vaak gaat het best goed. Ondertussen weet ik hoeveel melk er in de flesjes moet en ook wanneer ze wil eten (schrijft hij terwijl hij zich vandaag al twee keer heeft vergist)
Maar met drie flesjes overdag, drie of vier van de flesjes die gebruikt worden tijdens het kolven plus het kolf apparaat ben ik bijna langer bezig met de afwas dan met het voeden.

Het is wel een mooi moment. De kleine meid ligt even in mijn armen en drinkt naar hartenlust uit het flesje. Ze probeert tegenwoordig de flesjes ook zelf vast te pakken. Iets wat nog niet altijd lukt. Dus heeft ze een alternatief gevonden. De speen vastpakken. Dat lukt goed. Jammer genoeg gaat het drinken dan weer voor geen meter. Nou ja, je kan niet alles hebben.

Binnenkort gaan we kijken of ze ook melk uit de winkel drinkt. Dat is makkelijk als we een keer weg gaan en er iemand moet oppassen. Maar ook voor als we in de toekomst willen gaan afbouwen.

Plotseling besef ik me ook opeens, onze kleine meid leeft al een paar maanden alleen op melk! Elke dag weer. Het enige andere wat ze geproefd heeft is haar eigen handje wanneer ze die in haar mond probeert te proppen.
Ik moet er niet aan denken om alleen maar op één ding als voedsel te leven. En dan zeker geen melk. Dat is vloeibaar en toch geen echt eten?

Uiteindelijk gaan de hapjes er ook aan komen. We hebben al een mooi schema gevonden zodat ze kan wennen aan “vast” (gepureerd) voedsel. Mooi, nog meer afwas erbij. Naast de flesjes mag ik dan ook de ijsblokjesvormpjes gaan afwassen plus haar lepeltjes en bordjes.

Dit is alleen nog maar een voorbode. Het gaat nog veel erger worden. Ik weet het zeker. De was is namelijk ook al twee keer zoveel geworden.

Mijn vorige blog gemist? Lees hem hier terug.