Deze week wilde ik me bezig houden met de verhaallijn van mijn komende boek.
Ik maak me dit jaar enorm veel zorgen of ik NaNoWriMo ga halen. Het is veel moeilijker om tijd te vinden om te schrijven als je een baby in je leven hebt. Laat staan om een anderhalf uur te pakken zoals ik vorig jaar deed. Dat werd deze week echt wel duidelijk.

Het richten op mijn verhaallijn valt me zwaar. Het plannen van wat er gaat gebeuren is iets wat ik weinig doe. Met mijn manier van schrijven, plan ik een paar dingen die “moeten” gebeuren of waarvan ik wil dat ze plaats vinden en verder kijk ik wat de hoofdpersonen gaan doen. Het is dan mogelijk dat het event wel plaats vind, maar de personages er eigenlijk niet bij zijn.

De dingen die ik wel altijd bedenk zijn de volgende.

• de personages.
• het eindpunt/event.
• de begin locatie.
  Alle andere dingen zijn voor mij ook vaak een verrassing.

Wat ik altijd het meest uitdenk is het personage. Dit vind ik belangrijk omdat hoe beter ik mijn personage(s) ken hoe makkelijker ik weet wat de reacties op dingen zijn. Ook geef ik ze een quirk mee. Vaak iets onnozels, maar wat invloed kan hebben op een onverwachte manier.

Wanneer ik spreek over een eindpunt of event, dan bedoel ik de conclusie van de queeste. Het is meest summiere samenvatting van mijn verhaal. Dit jaar is dat:
“Hoofdpersoon wil de wereld redden van een door technologie veroorzaakte ondergang.”
Ik weet wat er aan het einde gaat gebeuren, de conclusie van het verhaal die staat al vast.

De begin locatie is eigenlijk het makkelijkste. Het is de plek waar het verhaal begint. In mijn verhalen is dat altijd de huidige woonplaats van de held.

Dat is het. Daar doe ik het mee en begin ik mijn verhaal te schrijven. Sommige dingen heb ik wel in mijn hoofd zitten, maar ik kan ook verrast worden.
Vorig jaar had ik een scene waarvan ik niet wist wat er gebeurd was. Het character ben ik een tijdje kwijt geweest en toen hij terug kwam wist ik niet wat hij had gedaan. Erg leuk om daar dan een paar dagen later achter te komen. In mijn oorspronkelijke schets voor een verhaallijn zat dit niet.

Wat heb ik dan wel gedaan?

Voor de 5 character heb ik bedacht in welke volgorde ze elkaar ontmoeten. Er zitten namelijk mogelijkheden in de verschillende combinaties. Mogelijkheden tot conflict en conflict zorgt voor verhaal.
Het werd wel meteen duidelijk dat ik wel goed moet bedenken waarom iedereen op pad is en zijn waar ze zijn waar ze zijn. Ook belangrijk om te onthouden, ze moeten elkaar niet gewoon in een herberg ontmoeten. (D&D speler begrijpen waarschijnlijk wat ik bedoel).

Tevens weet ik in welke richting ze gaan reizen.
Al mijn verhalen spelen zich af in dezelfde wereld op het zelfde continent.
In sommige plaatsen heb ik al veel tijd gestopt met het bedenken van alles. Ik wil voorkomen dat elk verhaal zich in die paar locaties afspelen. Er is immers een hele wereld die ik nog wil vullen.
Jammer alleen dat ik op dit moment naast de richting verder nog niks weet.

De voorbereiding voor de verhaallijn zit er voor nu even op. De komende week ga ik werken aan de locatie.
Denk dat ik er maar gewoon willekeurig een aantal in de verschillende landen ga bedenken. Kan ik ook mooi werken aan de verschillend culturen die daar bij horen.

Ben ik tevreden over deze week? Niet echt. Sterker nog ik maak me nu alleen nog maar meer zorgen. Maar, zegt een stemmetje in mijn achterhoofd, vorig jaar had ik hetzelfde in de voorbereiding.
Voorbereiding ging mis, maar het uiteindelijk schrijven ging me erg goed af.

Ik vertrouw gewoon op mijn koppigheid, mijn focus en mijn medicatie. De tijd? Die vind ik wel ergens. En anders doen we gewoon elk uur een paar minuten. Dat moet toch lukken?

Lees hier wat er in week 1 van preptober gebeurde