De zon zakt achter de horizon. Met haar licht beschildert zij continu de hemel als een ware kunstenaar. Vloeiende overgangen waarbij je te laat ziet dat ze plaats vinden. Het begint met een strak blauw canvas, hier en daar een witte penseelstreek. Plots gooit ze er paars tegenaan en mengt deze perfect met oranje vlekken die alles langzaam overnemen.
Wanneer zij het toneel verlaat sleept ze de oranje kleur mee en trekt zij een zwarte met sterren gevulde zware deken over ons heen.
Zo zaten we op het balkon. Vader en zoon. Een koud biertje in de hand. Kijkend naar dat oranje canvas van de zonsondergang.
We waren net terug gekomen van een avond winkelen. Mijn thuiskantoor had een goede bureaustoel nodig. We waren niet succesvol. Om het toch nog nuttig te maken bood ik mijn vader een biertje aan. Alcohol vrij natuurlijk. We don’t drink and drive.
In het langzaam verdwijnende daglicht bespraken we waar we mee bezig waren. Hij werkte aan een grote cliënt. Ééntje die hij nog kende van vroeger.
Al snel stuurde hij het gesprek mijn kant op. Hoe het op mijn werk was, of ik nu al een keer promotie zou maken. Ik vertelde hem dat mijn boek veel tijd in beslag nam en dat mijn focus daar lag.
Toen hij vroeg of hij het mocht lezen, antwoordde ik het nog niet af was. Ik moest het nog bewerken.
Hij zou wachten, maar was er zeker van dat het goed zou zijn.
In stilte dronken we verder en keken we naar de skyline in die magische oranje gloed.
Ik zit op het balkon, in mijn eentje. Terugdenkend aan een avond die zo had kunnen verlopen. Maar nooit zo was gegaan.
Die zonsondergang had ik die avond niet eens gezien. Niet over het dak van de auto, voordat ik naar beneden boog. Niet door het openstaande raampje toen ik hem een fijne avond wenste.
Ik zag het niet toen ik hem vluchtig bedankte. En ik registreerde het niet toen hij wegreed in de richting van dat wonderlijke oranje doek, met die oude Volkswagen Golf.
De zon gaat elke nacht onder. Elke nacht schildert zij de mooiste taferelen in de lucht. Geen avond is hetzelfde. Elk doek is uniek. En ik had het niet eens door toen het de laatste keer was dat ik haar met hem had kunnen bewonderen.
Lees hier mijn blog die bij dit verhaal hoort.
* Afbeelding is door mij gegenereerd met NightCafe Ai.
