Tijdens een zwangerschap komen er een hoop dingen op je af. Ook als aanstaande vader. Soms zoveel dat je het moment een beetje vergeet. Toch willen wel wel mooie herinneringen aan de zwangerschap hebben.. Het lijkt wel alsof we ons daar deze keer veel meer bewust van zijn. We willen dan ook bewust herinneringen maken aan deze zwangerschap. De vorige keer hebben we dat gedaan door buik foto’s te maken. Dit keer gaan we voor een buikbeeld.

De afgelopen weken stond mijn blik continu gericht op de toekomst. Gericht op die spannende dagen. Die dagen dat we onze kleine meid ook echt kunnen verwachten. We maken ons klaar voor de komst van de baby.
Regelmatig moet ik tegen mezelf dat ik het heden niet moet vergeten. Dat ik niet alleen naar de toekomst moet kijken. Ik wil ook mooie herinneringen aan deze zwangerschap hebben.

Om herinneringen te maken kan je van alles doen. Er zijn ontelbaar veel boekjes waarin je bij kunt houden hoe de zwangerschap verloopt. Die zijn er ook voor de vader te vinden. Je kunt foto’s maken of een professionele fotoshoot boeken bij een fotograaf. Het kan ook zijn dat je besluit een blog te beginnen waarin je alles neerzet.
Wat ook mogelijk is is om de buik van de moeder te vereeuwigen in een buikbeeld. Dat is waar we dit jaar voor gaan.

Tegenwoordig is dit heel makkelijk om te laten doen. Je hoeft geen uren model te staan of zitten terwijl een beeldhouwer van het gekozen materiaal een miniatuur versie van je probeert te maken.
Met de technologie die we tot onze beschikking hebben gaat het vele sneller. Ze kunnen je namelijk scannen en printen.

Het voelt wel wat raar dat ik hier nu over schrijf. Eerlijk is eerlijk, behalve dat ik heb gereden toen we heen en weer gingen, heeft Bianca eigenlijk al het werk hiervoor gedaan.
Zij heeft gezocht naar bedrijven die dit doen, recensies gelezen en sites vergeleken. Zo’n beetje alles wat ik absoluut niet leuk vind om te doen. Daarna heeft ze een keus gemaakt en ben ik naar het bedrijf toe gereden.

Haar keuze was gevallen op buikbeeld.nl.
Er zijn bedrijven die bij je aan huis komen om de scan te maken maar bij buikbeeld.nl komen ze niet bij jou langs maar ga je naar hun studio toe.
In die studio hebben ze vele soorten buikbeeldjes staan. In verschillende poses, verschillende materialen, afwerkingen en formaten. Je krijgt daar dus meteen een goed idee van het mogelijke eindresultaat.

Buikbeeld.nl zit in (onder andere) den Bosch en het was dus nog een stukje rijden. Daarom waren we op tijd vertrokken en te vroeg op de afspraak. Gelukkig geen probleem. We kregen wat drinken aangeboden en konden meteen al rond kijken. Voor mij was er veel te veel keuze. Zoveel beeldjes hadden ze er staan.

Na een paar minuten kregen we uitleg over wat er allemaal ging gebeuren, hoe de scan werd gemaakt en wat we verder konden verwachten.

Bianca werd op een draai plateau gezet die heel langzaam rond draaide. Op die manier kon de scan gemaakt worden. Dit gebeurde met een handscanner.
Deze scanner maakte continue foto’s en kon op die manier een 3d beeld op de computer maken.
Vanaf mijn perspectief leek het een beetje alsof Bianca met een spuitbus werd geverfd. Op de monitor zag ik namelijk steeds een beetje meer verschijnen. Eerst in het oranje en daarna in het groen.
Die kleuren hebben ook nog een betekenis. Wanneer de scan oranje aangaf betekende het dat er te veel beweging was en er dus oneffenheden zouden zijn.
Ja wat wil je, die plaat draait, Bianca draait. Die scanner in de hand ging alle kanten op. Het is een wonder dat dat programma überhaupt kon bedenken wanneer er “geen” beweging was.
Toch was er aan het einde en nagenoeg groene 3d afbeelding op het scherm te zien. Een paar plekken waren nog oranje. De grootste op de buik. Bianca mag dan misschien begrijpen dat ze stil moet staan, maar onze kleine meid had daar geen boodschap aan. Dat ene voetje wat nog een schop tegen de buik aangaf moest er maar uit geëdit worden. Hoewel? Ook leuk toch als je zo’n beeldje hebt waar je ook een voetje kan zien.

Toen de scan klaar was moest er nog gekozen wat voor materiaal we wilden. Dat was geen makkelijke keuze. Toch viel mijn blik al snel op één beeldje. Ik had al meteen kunnen weten dat dit natuurlijk de duurste optie was.
Het gewicht voelde fijn en zwaar, het kon niet kapot (handig als je katten hebt) en zag er prachtig uit. Het was een bronzen beeldje.
Er was ook een stenen beeldje gevuld met zand en een klein bronzen laagje er over, maar die was toch minder mooi.

We kregen de optie om er thuis nog even rustig over na te denken. Ze zou ons namelijk eerst een bewerkte scan van het buikbeeld sturen en als we daar mee akkoord gingen konden we aangeven hoe groot het beeldje moest worden en van welk materiaal.
We zijn toch voor de bronzen versie gegaan. Eentje van 18 centimeter. Die past mooi op het plekje wat we er voor ogen voor hebben.

Weten hoe het buikbeeld is geworden? Ik ook. Omdat het een bronzen beeldje gaat worden moet het gegoten worden. Het hele proces kan wel 6 maanden duren!
Een goede test voor mijn geduld.

We moeten nu afwachten. Over een half jaar weten we hoe het buikbeeld er in het echt uit komt te zien.
Verdorie, weer zo lang wachten op iets moois.

Lees hier wat er vorige week speelde

*Photo by Adam Patterson on Unsplash