Een andere uitdaging in Roken en Koken is het maken van Pasta. Voor mijn eerste pasta blog koos ik voor Cannelloni met Spinazi
Ergens rond Pasen vorig jaar had ik een diner georganiseerd en wilde ik verse ravioli maken.
In een kookboek van Otholengi staat een gerecht voor citroen Ravioli met geitenkaas en mijn vrouw wilde die graag proberen. Zo’n diner is natuurlijk de perfecte gelegenheid om dat eens uit te proberen.
De uitdaging? Ik had toen geen pasta machine. Geen probleem dacht ik, ik heb een deegroller. Niet dus. Het is me niet gelukt om dat mooie dunne deeg te krijgen. Het was nog steeds lekker maar wel een flinke hap deeg.
Al snel stond er dus op mijn verjaardagslijstje een pasta machine. Wie vraagt die krijgt. Mijn afgelopen verjaardag stond hij mooi ingepakt! Met een opzet stuk voor ravioli en een droogrek voor de pasta.
Maar dan zit je er wel aan vast. Net als de BBQ betekend dit wel dat ik pasta moet gaan maken.
Online staat overal dat het makkelijk is. Gewoon bloem en eieren. Of bloem, eieren en water. Op een andere site bloem eieren en olie. Ook zag ik Bloem, eieren, water en olie! Jongens wat is het nou?
Daarnaast heb je ook nog verschillende soorten bloem. De een gebruikt gewoon normaal bloem, andere willen persé weer een fijner bloem speciaal voor pasta. Dat laatste had ik gelukkig ook gekregen bij de pasta machine.
Ik sta dus nu voor de uitdaging om te leren pasta te maken. En daar duiken we gewoon in.
Een paar maanden terug heb ik mijn eerste poging gedaan. Tot mijn grote spijt ben ik het recept voor de pasta kwijt. Maar er staat mij bij dat het deeg redelijk makkelijk te maken was. Ik ben alleen uren bezig geweest met het pasta draaien. Het lukte me gewoon niet om het deeg goed door de machine te krijgen. Het ging er amper door, draaide scheef of scheurde. Het was een ramp.
Uiteindelijk is het me gelukt, maar makkelijk was het niet.
Afgelopen week heb ik een nieuwe poging gedaan. Op het menu stond Cannelloni. Hiervoor heb je lasagne bladen nodig. In mijn optiek is dat niks anders dan een on-gesneden pasta. Dat scheelt dus een stap.
Voor de pasta zelf had ik een recept online gevonden. Er stond een recept met Farina 0, dat fijne bloem voor pasta. Deze had ik in de kast staan dus ik besloot die te pakken.
350 Gram Bloem
3 Eieren
Snufje zout.
Dit recept ga ik niet nogmaals proberen.
Zoals het recept beschreef had ik een mooie hoop gemaakt van het bloem (gezeefd), daar een kuil in en dan de drie eieren. Het was een vulkaan die uitbarstte, het ei liep er overal naast. Volgende keer diepere kuil.
Ik heb alles door elkaar kunnen mengen, maar het deeg was gort droog. Het moest een mooi soepel deeg worden, nou niet. Het was eens soort kruimeldeeg. Op eigen initiatief heb ik er een klein beetje olijfolie door gedaan en daarna nog wat water.
Al met al had ik niet heel veel hoop voor het deeg. Toen het er redelijk uitzag heb ik het in de koelkast gelegd. Ik had het pas de volgende dag nodig, dus genoeg tijd om te laten rusten.
Toen het tijd was om de pasta door de machine te halen, heb ik wel weer even moeten worstelen. Het ging weer moeizaam en trok snel stuk. Echter met wat geduld en logisch nadenken kwam ik tot de oplossing. Kleinere stukjes deeg! Soms is het zo simpel.
De kleinere stukjes gingen veel gemakkelijker door de machine en scheurden niet meer. Het voelde als een overwinning op mijn pasta machine.
De lappen waren nu nog onregelmatig en kunstzinnig maar niks wat een keukenmes niet kon oplossen.
Het was nog niet het einde van mijn worsteling. Pasta moet natuurlijk ook nog gekookt worden en ook hier kon ik in mijn pasta deeg recept niks over vinden. Ik gokte op een paar minuten. Het deeg was voorgekookt en…. Alles plakte aan elkaar. Kokend water is heet en pasta vellen die daar net uit komen ook. Toch durfde ik ze niet aan elkaar te laten plakken. Tanden op elkaar en los halen zodat ze netjes konden drogen op het droogrek.
Het eindresultaat was gelukkig erg lekker. Terwijl ik bezig was met de pasta stond de saus lekker te pruttelen en zo kon ik aan een stuk door de Cannelloni’s maken, in de oven en klaar is je maal!
Het Cannelloni recept was erg fijn, duidelijk en makkelijk te volgen met een smakelijk resultaat.
Conclusie? Ik mag nog veel meer oefenen met het maken van pasta. Ik heb geen idee wat de verschillende bloem soorten doen en betekenen en dit pasta deeg recept gebruik ik niet meer.
Het cannelloni recept? Zeker de moeite waard. Wil je deze zelf een keer proberen? Je vind hem hier:
Lees ook mijn vorige Roken & Koken:
Sticky Barbecue Chicken
