De eerste loodjes wegen het zwaarst. Maar ik de kop is er af. Week 1 zit er op. De eerste 10.025 woorden staan op papier!

De afgelopen 5 dagen is het mij gelukt om elke dag te schrijven. En om ook elke dag mijn dagelijkse doel te behalen. Vorig jaar ging dat wel anders. Het ritme zat er toen opzich wel in. Maar ik had op dag 5 iets meer dan achtduizend woorden. En mijn schrijf ritme was willekeurig leek het.

Dit jaar heb ik week 1 systematischer opgepakt. Een groot verschil is dat ik nu gebruik maak van mijn Ritalin. Dit helpt me om met volle concentratie te schrijven. Ik laat me niet afleiden. Een tweede verschil is dat ik mijn vrouw vertel wanneer ik ga schrijven. Zij laat me dan met rust. Ik zet tevens een timer. 25 Minuten schrijven en daarna heb ik vijf minuten om even iets anders kan doen. Wat drinken pakken, even door social media kijken of appjes beantwoorden. Dit doe ik 3x.

Ik ben dus anderhalf uur bezig. En in die anderhalf uur schrijf ik rond de 2000 woorden. Als ik dat vol houd dan is de grens van 50.000 woorden een eitje!

Toch vind ik het nog wel spannend. In de week zijn er twee dagen waarbij het moeilijk gaat zijn om mijn dagelijkse doel te halen. Dit zijn de maandag en donderdag. Beide dagen zitten namelijk helemaal vol gepland. De enige tijd die ik heb om te schrijven is tussen de dingen door. In mijn pauzes op het werk, of ik moet eerder op staan. In het gehele plaatje is dit niet heel erg. Ik schrijf per dag genoeg om die dagen maar een klein stukje te schrijven en de 50k alsnog te kunnen halen.

Ik wil echter dit jaar kijken of ik dagelijks minstens 1667 woorden kan schrijven. Het klinkt stom maar het een badge op NaNoWriMo die je kunt behalen. Het is z’n klein doel die ik mezelf stel. Het betekend niks behalve voor mezelf.

Het verhaal loopt ook beter dan ik had verwacht. Op vrijdag heb ik mezelf in een kleine hoek geschreven waarvan ik geen idee had hoe Harlon en Roodwind daar uit zouden komen. Gelukkig had ik zaterdag overdag genoeg tijd en tegen de tijd dat ik weer ging schrijven wist ik wat er gebeurd was.
Het probleem gebeurde echter heel dynamisch. Ik had twee uitdagingen voor mijn scene en op een natuurlijke manier kwam daar een hele mooie oplossing voor. De oplossing gaf tevens een mooie verhaallijn die ik verderop in het verhaal weer kan gebruiken, maar op dit moment alt het stuk volledig random in het verhaal. Er is eigenlijk geen aanleiding voor. Op zaterdag bedacht ik me wat er gebeurd zou kunnen zijn. Het vergt wel wat aanpassen in het eerste verhaal, maar daarmee zou wel weer een puzzel stukje op zijn plaats vallen.

Ook ben ik in week 1 begonnen met het stellen van kleine uitdagingen. Om de personages in mijn wereld levendiger te maken en van elkaar te laten verschillen ben ik aan het kijken hoe ik hun stem kan opschrijven. Ik probeer dus niet alleen maar de dialogen te schrijven, iets waarvan ik altijd dacht dat ik dat moeilijk vond, maar ik probeer ook hun stem te vangen.
Dit heb ik nu bij twee herbergiers gedaan, Harlon is meer personages tegengekomen maar om een of andere reden doe ik dit dus bij de Herbergiers. Voor de eerste heb ik gekeken of ik er een verlegen persoon van kan maken. Eentje die een beetje stamelt terwijl hij praat. Dit bleek goed voor de hoeveelheid woorden. Hij herhaald er zoveel! De tweede heb k geprobeerd een accent mee te geven. Dat is nog knap lastig.
In mijn hoofd hoor ik de stem maar om die op te schrijven moet ik soms een woord meerdere keren aanpassen en uitspreken om te kijken of het fonetisch ook klopt zonder dat iets niet meer leesbaar word. Mijn spellingchecker snapte er niks meer van.

Voor Harlon zelf ben ik aan het kijken of ik hem anders kan noemen. Zijn naam komt ontzettend vaak voor in het verhaal en het mist op die manier een beetje, for lack of a better word, swing.

Als laatste kom ik toch weer bij mijn compendium. Dit blijft een zeer punt. Bepaalde stukjes in het verhaal vul ik nu maar met een willekeurige placeholders omdat ik de naam of term niet meer weet en ik het niet snel genoeg kan terug vinden. Simultaan gooi ik meerdere karakters en locaties in mijn verhaal waarvoor ik mezelf niet de tijd gun om al in een compendium te zetten. Ik jaag immers de 50.000 achterna en heb verder geen tijd!

Al met al zit ik er lekker in. Ik heb mijn winners shirt al besteld. Doe ik dat niet is hij uitverkocht. Maar het is ook altijd een stok achter de deur!

Aan het einde van week 1 ben is Harlon aangekomen in Altadim, een stad waar ik veel tijd met mijn D&D spelers heb gespendeerd. Ik ben nieuwsgierig wat Harlon hier allemaal gaat doen en wat hij gaat vinden!

Nog 25 dagen en 39.975 woorden te gaan!

Wil je weten hoe ik me heb voorbereid? Lees hier week 1 van Preptober

Photo by Kira auf der Heide on Unsplash